کتاب حاضر در سیزده فصل توسط آقای «جان اف بونزی» که نزدیک به سه دهه درسمت‌های مختلف FDIC فعالیت کرده و نیز از نزدیک درگیر مدیریت بحران مؤسسات پس‌انداز و وام(S& L) و همچنین بحران مالی سال 2007 تا 2009 بوده است، به رشته تحریر درآمده است.
کتاب مملو از به تصویر کشیدن پدیده‌های واقعی از درماندگی مالی نهادهای سپرده پذیر و چالش‌های مقرراتی است که مسئولین مختلف درگیر آن بوده‌اند. اگرچه که آقای بونزی به‌عنوان مدیری در صندوق ضمانت سپرده به روایت این رویدادها می‌پردازد؛ اما یک نگاه چندجانبه در نوشتار و روایت محسوس است.
نکته قابل‌توجه دیگری که در رابطه با نحوه نگارش کتاب به نظر می‌رسد بررسی مقررات جاری مورداستفاده است که به ظرافت در کنار روایت رویدادها قرارگرفته است. یکی از مفاهیمی که مرتب در کتاب اشاره‌شده و در سه فصل از کتاب محوریت فنی یافته است؛ مفهومی به نام سرقفلی نظارتی است،که نویسنده به‌خوبی به تعریف و تأثیراتی که آن بر نظام تسویه نهادهای سپرده پذیر در اقتصاد آمریکا داشته است، پرداخته است.
اگرچه که نویسنده به‌عنوان مدیر دولتی به بررسی مسائل می‌پردازد اما از بیان حقایقی که منجر به یک رویکرد جامع و همه‌جانبه باشد دریغ نکرده و ما در بسیاری از مطالبی که در کتاب ارائه‌شده، مسائل و حقایقی از حیات سازمانی نهادهای ضمانت سپرده و نهادهای مرتبط به آن‌که برای تسویه بانک‌های ورشکسته و یا اصلاح ساختار نهادهای سپرده پذیر شکل می گیرد را می‌توانیم برداشت کنیم.
نویسنده تجربیات خود را مرتبا با زبانی ساده به اشتراک می‌گذارد؛ به این اشاره می‌کند که با توجه به اینکه این نهادهای تضمین سپرده و مربوط به امور تسویه نهادهای سپرده پذیر در دوران رونق کوچک و در دوران رکود بزرگ می‌شوند؛ چگونه این مسئله پیچیدگی‌های سازمانی را مضاعف می‌کند. برای شفاف شدن، فرض کنید که کارمندانی در یک دوره رکود استخدام می‌شوند ؛ آنهم در زمانی که این شغل‌ها کمیاب هستند. بعدازاینکه سازمان بر این مشکلات فائق می‌آید ، دفاتر کارشان در اقصی نقاط یک کشور ، باید تعطیل گردد زیرا نظام نهادهای سپرده پذیر از آن چالش‌ها عبور کرده است.
نویسنده توضیح می دهد که یک حدی از این مکانیسم کوچک شدن سازمان ، چه دشواری‌های پرسنلی و حتی گاها سیاسی را به آن‌ها تحمیل می‌کند. علاوه بر این مرتب مسائلی که در اجرای فرآیندهای احیای مؤسسات و بانک‌های مالی است را در فصول مختلف طرح می‌کند ؛ به‌طور مثال در فصل هشتم به‌صورت خیلی مشخص اقدامات مالی را که برای توجیه مردم و آرامش بخشیدن به سپرده‌گذاران بانک بزرگی که دچار ناتوانی مالی شده بود را به تصویر می کشد و شما مشاهده می‌کنید که مدیریت این فرآیندها چه ظرافت هایی دارد.
علاوه بر این نویسنده به موازات روایت تاریخ شفاهی مسائل فنی مربوط به توسعه رکن ضمانت سپرده و تسویه و انحلال نهادهای سپرده پذیر را فراموش نکرده و در فصل‌های پایانی به این مسائل پرداخته است. به عنوان مثال در فصل دوازدهم به‌خوبی برخی از رویدادهایی که می‌تواند ایده‌ای برای توسعه کارآمدتری از عملکرد ضمانت سپرده و تسویه نهادهای سپرده پذیر باشد را ارائه داده است.
اگرچه که این کتاب تجربیات مربوط به اقتصاد مبتنی بر بازار را نشان می‌دهد اما می‌تواند به عنوان پایه‌ای برای توسعه مدل‌های بومی صندوق‌های ضمانت سپرده مورد استفاده قرار گیرد؛ لذا نه‌تنها برای مالی خوانده‌ها و محققان نظام پولی، بلکه برای کسانی که به‌نوعی در سیاست‌گذاری اقتصادی دستی بر آتش دارند و می‌توانند در استقرار این نهاد و این نظام مرتبط با سپرده‌گذاری عمومی نقشی داشته باشد، مفید واقع می‌گردد.
