دسترسی مالی بدین معنی است که افراد و صاحبان کسبوکار بتوانند به محصولات و خدمات مالی مورد نیاز، با راحتی و صرفه اقتصادی مناسب و همچنین از طریق راههای ارتباطی معتبر و پایدار، دسترسی داشته باشند. کاهش فقر، افزایش رشد اقتصادی و کاهش بیکاری از مهمترین مزایای دسترسی مالی به حساب میآیند. با توجه به اهمیت موضوع، در پژوهش حاضر به معرفی و تبیین مفهوم دسترسی مالی پرداخته شده و شاخصی ترکیبی طراحی شده است که به وسیله آن میزان دسترسی مالی قابل اندازهگیری میباشد. سپس با استفاده از شاخص طراحی شده، دسترسی مالی در هر یک از استانهای کشور ایران محاسبه شده و استانها از این منظر رتبهبندی شدهاند. نتایج نشان میدهد استانهای تهران، سمنان و یزد بیشترین سطح دسترسی مالی و استانهای سیستان بلوچستان، خوزستان و آذربایجان غربی کمترین سطح دسترسی مالی را در بین استانها در اختیار دارند. در نهایت، عواملی که منجر به کاهش رتبه استانها در تحقق شاخص دسترسی مالی شدهاند، مورد بررسی قرار گرفته است.
لینک